Πρός τούς Μαθητές καί τίς Μαθήτριες τῶν Λυκείων τῆς Μητροπόλεως μας

Ἀγαπητά μου παιδιά,

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

Στό προηγούμενο γράμμα μου σᾶς μίλησα γιά μιά ἐπίθεση πού δέχεσθε καί ἀφορᾶ τήν ταυτότητα σας καί τήν ζωή σας. Ξέρετε πολύ καλά, ἴσως καί νά τό ζεῖτε θετικά ἤ ἀρνητικά ὅτι ὁποιαδήποτε μόρφωση κι’ἄν ἀποκτήσετε ἡ πραγματική εὐτυχία καί ἐπιτυχία στήν ζωή ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἐσωτερική ἰσορροπία τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ἀπό τήν συμφιλἰωση μέ τόν ἑαυτό του, τήν ἐσωτερική του εἰρήνη. Ὁ καθένας βέβαια ὅσο μεγαλωνει ὅλο καί περισσότερο ἔχει τήν εὐθύνη γιά τήν ζωή του καί τήν πορεία του. Ζωή χωρίς εὐθύνη δέν ὑπάρχει. Θέλω λοιπόν σήμερα νά γίνω πιό σαφής.

Αὐτές τίς ἡμέρες ψηφίστηκε ἕνας νόμος ὁ ὁποῖος  ἔρχεται  νά πεῖ στούς ἀνθρώπους γενικότερα, ἀλλά κυρίως σέ έσᾶς τούς νέους ἀνθρώπους, ἐσεῖς εἶστε στήν πραγματικότητα ὁ στόχος, ὅτι δέν ἔχει σημασία ποιό εἶναι τό φύλο μέ τό ὁποῖον γεννηθήκατε, ἄν γεννηθήκατε ἀγόρι ἤ κορίτσι, ἐσεῖς μπορεῖτε νά δηλώσετε ὅτι φύλο θέλετε καί αὐτό θά κατωχυρωθεῖ καί μέ τό νόμο. Αὐτό κατ’ἀρχήν θά μποροῦσε νά θεωρηθεῖ σάν ἕνα κακόγουστο ἀστεῖο καί μόνο γέλια στήν ἀρχή θά μποροῦσε νά προκαλέσει ὡς ἀπολύτως παράλογο καί ὀργή στό τέλος, γιατί ἀντιβαίνει στήν φύση τῶν πραγμάτων. Προσπαθοῦν λοιπόν νά σᾶς πείσουν  νά μήν εἶσθε καί τόσο σίγουροι γι’αὐτό πού ξέρετε ὅτι εἶστε, γιατί μπορεῖτε κάτω ἀπό μερικές προϋποθέσεις νά αἰσθάνεσθε διαφορετικά. Ἕνας νόμος ἔρχεται νά ἐπέμβει στήν ἀνθρώπινη φυσιολογία καί νά συντελέσει στήν ὀντολογική ἀλλοίωση τοῦ ἀνθρώπου.

 Βέβαια στήν μακρόχρονη ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος οἱ ἑκάστοτε κατέχοντες τήν ἐξουσία ψήφισαν νόμους-τέρατα, νόμους ἀντιανθρώπινους, νόμους πού στόχο εἶχαν νά ἐπιβάλουν τήν ἐξουσία τῶν λίγων πάνω στούς πολλούς. Ἕνας τέτοιος νόμος-τέρας εἶναι καί ὁ παρών. Κάποτε κοροϊδεύαμε ὅτι στήν Ἑλλάδα εἶσαι ὅ, τι δηλώσεις καί γελούσαμε. Ποῦ νά φανταζόμασταν ὅτι θά ἐρχόταν στιγμή πού αὐτή ἡ γελοιότητα θά γινόταν νόμος τοῦ Κράτους.

Ἄς ἔλθουμε ὅμως στό πιό κρίσιμο καί οὐσιαστικό ἐρώτημα. Τελικά ἄνδρας ἤ γυναίκα γεννιέσαι ἤ γίνεσαι. Ὅσο ἀνόητο καί ἐάν ἀκούγεται τό ἐρώτημα ἐμεῖς θά τό θέσουμε καί θά τό προσεγγίσουμε μέ τή γλῶσσα τῆς Θεολογίας καί τῆς ἐπιστήμης.

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀποκαλυπτικός. «Ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον. Κατ’εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν. Ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς». Σᾶς ὁμιλῶ κατ’ἀρχήν σάν Ἐπίσκοπος Σας, σάν Πνευματικός Σας Πατέρας καί ἀπευθύνομαι σέ σᾶς στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἀπευθύνομαι σέ σᾶς ὡς χριστιανούς γιά νά σᾶς ὑπενθυμίσω αὐτό πού παντοῦ, πάντοτε καί ἀπό ὅλους ἐπιστεύθη. Ἀπευθύνομαι ὅμως καί σέ ὅλους στηριζόμενος στήν κοινή λογική καί τήν ὀρθή κρίση.

Τά παραπάνω λόγια σημαίνουν πολύ ἁπλά ὅτι Δημιουργός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ Θεός, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι δημιουργημένος κατ’εἰκόνα καί καθ’ὁμοίωσιν Θεοῦ καί ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση εἶναι ἀνδρόγυνη. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος τελειοποιεῖται μέ τήν ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός. Ὅλα τά ὄργανα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος εἶναι ὁλοκληρωμένα, ὅλα τά κύτταρα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος εἶναι παντρεμένα, θέ ἔλεγα μεταξύ τους.  Ἡ καρδιά, οἱ πνεύμονες, τό στομάχι κλπ. Τό μόνο σύστημα πού δέν εἶναι ὁλοκληρωμένο εἶναι τό γενετικό σύστημα. Ἡ ὁλοκλήρωση τοῦ γενετικοῦ συστήματος, ἡ δημιουργία δηλαδή μιᾶς νέας ζωῆς προϋποθέτει τήν ἀγάπη καί τήν ἕνωση. Τό σπερματοζωάριο πού παράγει τό γενετικό σύστημα τοῦ ἄνδρα δέν  μπορεῖ νά ἑνωθεῖ μέ τό σπερματοζωάριο ἑνός ἄλλου ἄνδρα, παρά μόνο μέ τό ὠάριο τῆς γυναικός προκειμένου νά καρπίσουν μιά καινούρια ὕπαρξη. Αὐτή εἶναι ἡ φύση τῶν πραγμάτων πού μέ τόση σοφία ὁ Θεός δημιούργησε. Αὐτός εἶναι ὁ τρόπος καί ὁ σκοπός τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου.

Τό ὅτι κάποιος εἶναι ἄνδρας καί κάποια εἶναι γυναίκα αὐτό δέν εἶναι μόνο μιά σωματική κατασκευή, ἀλλά καί μιά ὁλόκληρη δομημένη προσωπικότητα στά πλαίσια τοῦ φύλου. Αὐτή ἡ προσωπικότητα μέ ἕνα λαθεμένο προσανατολισμό δέν ἀλλάζει, παρά μόνον καταστρέφεται. Ὅπως πρόσφατα εἶπε ὁ Καθηγητής τῆς Νευρολογίας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Θεσσαλονίκης κ. Μπαλογιάννης τό φύλο τοῦ ἀνθρώπου ἐξαρτᾶται ἀπό τόν ἐγκέφαλο καί ὁ ἐγκέφαλος τοῦ ἄνδρα εἶναι διαφορετικός ἀπό αὐτόν τῆς γυναικός.

Γνωρίζετε φαντάζομαι καλά ὅτι ἡ λεγόμενη παραοικονομία δέν ὠφελεῖ, ἀλλά καταστρέφει τήν ὑγιή οἱκονομία μιᾶς χώρας. Τό ζοῦμε ἤδη στήν Πατρίδα μας καί τό γνωρίζουμε καλά. Ἐδῶ ὅμως ἡ καταστροφή ἀφορᾶ τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ψυχισμός τοῦ ἄνδρα εἶναι διαφορετικός ἀπό τόν ψυχισμό τῆς γυναίκας καί σέ αὐτή τήν διαφορετικότητα εὑρίσκεται ἡ ὀμορφιά. Εἶναι ἄλλωστε χαρακτηριστική ἡ φράση πού βγῆκε ἀπό τό λαό μας: Ἀναζητῶ τό ἕτερον μου ἥμισυ, δηλαδή τό ἄλλο μου μισό, προκειμένου νά ὁλοκληρωθῶ.  Αὐτό σημαίνει ὅτι τό ἕτερον ἥμισυ εἶναι διαφορετικό καί ὄχι τό ἴδιο.

Τό νά δηλώσει κάποιος πού εἶναι ἄνδρας ὅτι εἶναι γυναίκα ἤ τό ἀντίστροφο αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ἔγινε. Σημαίνει ἕνα πολύ σημαντικό μπέρδεμα στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ὁμοφυλοφιλική σχέση μπορεῖ νά ἱκανοποιεῖ σέ κάποιον τήν σεξουαλικότητα ἀλλά δέν τόν ὁλοκληρώνει. Ὅσοι μελετοῦν τό θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας, καθώς καί τό γιατί στίς ἡμέρες μας παρουσιάζει τέτοια ἔξαρση εὑρίσκονται μπροστά σέ ἕνα περίεργο γεγονός. Αὐτό τό κίνημα ὑποστηρίζεται παγκοσμίως ἀπό ἰσχυρότατα οἰκονομικά «Λόμπυ». Ξέρουμε ὅμως πολύ καλά ὅτι τά λόμπυ ὑπηρετοῦν τεράστια οἰκονομικά συμφέροντα. Αὐτό γιά ὅποιον καταλαβαίνει σημαίνει πολλά. Γιά μιά ἀκόμη φορά ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἐργαλεῖο γιά οἰκονομικά συμφέροντα. Ποιός ὅμως εἶναι ὁ στόχος αὐτοῦ κινήματος. Μήν ξαφνιαστεῖτε, ὁ στόχος εἶναι ἡ μείωση τοῦ ἀνθρώπινου πληθυσμοῦ ἀφ’ἑνός καί ἀφ’ ἑτέρου ἡ καταστροφή τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας καί ἄρα ἡ δημιουργία ἐξαρτώμενων ἀνθρώπων. Δέν εἶναι μακρυά ἡ ἐποχή ὅπου ἡ Ἀμερική εἶχε κατηγορηθεῖ ὅτι μέσα ἀπό τά ναρκωτικά προσπαθοῦσε νά ἀχρηστεύσει τήν δυναμικότητα τῆς νεολαίας.

Ἡ ὅλη δομή τοῦ ἀνθρώπου, ὁ τρόπος τῆς κατασκευῆς του, ἡ ἑτερότητα τῶν φύλων, ὁ ἐφοδιασμός τοῦ κάθε φύλου μέ μιά ὁλόκληρη, ἄλλοτε κοινή καί ἄλλοτε διαφορετική προίκα μόνο θαυμασμό μπορεῖ νά προκαλέσει Δέν εἶναι ὅμως δύσκολο ὁ ἄνθρωπος ἀπό τό μεγάλο θαῦμα πού εἶναι νά γίνει τό μεγάλο τραῦμα καί γι’αὐτό χρειάζεται νά σταθοῦμε μέ ἰδιαίτερη εὐθύνη ἀπέναντι του.

Στό σημεῖο αὐτό θέλω ἐπίσης νά ἐξηγήσω ποιά εἶναι ἡ στάση τῆς Ἐκκλησίας ἀπέναντι στήν ὁμοφυλοφιλία κατ’ἀρχήν καί στόν ὁμοφυλόφιλο, ἄνδρα ἤ γυναίκα στή συνέχεια. Ἀπό ὅλα ὅσα σᾶς εἶπα προηγουμένως φαίνεται ὁλοκάθαρα γιατί ἡ Ἐκκλησία στηριγμένη στό Λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί στήν ἀνθρώπινη ἐπιστήμη, θεωρεῖ τήν ὁμοφυλοφιλία σάν λαθεμένο δρόμο πού ὁδηγεῖ τελικά στήν ὑπαρξιακή ἀποτυχία τοῦ ἀνθρώπου. Ὅμως ἡ Ἐκκλησία ἀντιμετωπίζει μέ ἀγάπη τόν κάθε ἄνθρωπο. Αὐτή ἡ ἀγάπη δέν εἶναι πρόχειρα συναισθηματική ἀλλά βαθύτατα ὀντολογική. Ἐπειδή ἀγαπᾶ, λέει τήν ἀλήθεια ἀκόμη καί σέ αὐτούς πού διαφωνοῦν μαζί της καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά στέκεται δίπλα στόν ἄνθρωπο. Ἐάν γινόταν μία ἔρευνα τότε θά προκαλοῦσε ἔκπληξη ὁ ἀριθμός τῶν ὁμοφυλόφιλων πού ζητοῦν νά ἐξομολογηθοῦν ἤ ζητοῦν στήριξη, ἤ ζητοῦν νά συζητήσουν μέ ἐμᾶς τούς κληρικούς. Θά σᾶς μιλήσω στό σημεῖο αὐτό ἀπό τήν δική μου πεῖρα.

Δέν θά ξεχάσω ποτέ τό νέο παλληκάρι πού ἦλθε ἕνα πρωϊνό στό Γραφεῖο μου καί μπαίνοντας μέσα στάθηκε ἀπέναντι μου κρατώντας τήν ἄλλη πλευρά καί λέγοντας μου: «Ξέρεις πάτερ, ποιό εἶναι τό πρόβλημα μου; Ἔxω ΑΙDS καί ξέρεις γιατί χτυπάω τό κεφάλι μου στόν τοῖχο; Τώρα γιατί μπορῶ νά εἶμαι ἐγκρατής καί τάχα πρῶτα δέν μποροῦσα;». Ὁ μολογῶ ὅτι αἰφνιδιάστηκα καί μόλις συνῆλθα τοῦ εἶπα: «Παιδί μου λυπᾶμαι γιατί γιά νά μάθεις ὅτι μπορεῖς νά εἶσαι ἐγκρατής χρειάστηκε νά τό πληρώσεις μέ ἕνα πανάκριβο τίμημα, τό ΑΙDS. Ἴσως αὐτά πού μοῦ εἶπες θά ἔπρεπε νά τά πεῖς σέ αὐτούς πού σέ ἔπεισαν ὅτι δέν μπορεῖς, ἀλλά αὐτοί θά γυρίσουν ἀλλοῦ τό κεφάλι». Τό πλήρωσε πιό ἀκριβά τρεῖς μῆνες ἀργότερα ὅταν πέθανε. Ποιός νοιάστηκε γι’αὐτόν; Ἐμένα ὅμως ἀκόμη καί σήμερα μέ νοιάζει.

Εἴδατε, σέ ἕναν ἱερέα κατέφυγε ὁ νέος αὐτός. Τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας γιά τέτοιες συμπεριφορές τίς ἤξερε καί πιθανόν κάποτε καί νά τίς κορόϊδευε. Ὅμως ἤξερε ὅτι στήν Ἐκκλησία θά συναντοῦσε τήν ἀποδοχή καί τήν παρηγοριά. Ἔχω μιλήσει καί μέ ἄλλα παιδιά. Κάποια νόμιζαν ὅτι ἦταν ὁμοφυλόφιλοι, μόνο καί μόνο γιατί κάποιοι προσπαθοῦσαν νά τούς πείσουν γι’αὐτό. Σέ κάποιους ἄλλους μίλησα μέ εὐθύνη καί μέ ἀγάπη. Δέν μίλησα ἄσχημα σέ κανέναν, ἀλλά ὅταν ἀγαπᾶς ἀληθινά δέν προσπαθεῖς νά γίνεις ἀρεστός, ἀλλά νά πεῖς τήν ἀλήθεια. Θυμᾶμαι ἀκόμη ἕνα νέο παιδί πού κάποιος μεγαλύτερος εἶχε προσπαθήσει νά τόν παρασύρει. Ὅταν τοῦ περιέγραφα τόν τρόπο καί τά λόγια μέ τά ὁποῖα εἶχε προσπαθήσει νά τόν παρασύρει στήν ἀρχή μέ κοίταξε μέ μῖσος γιατί ὅσα τοῦ ἔλεγα ἦταν ἀληθινά. Στό τέλος βρῆκε τόν δρόμο του. Ἡ ὁμοφυλοφιλία τελικά εἶναι ἕνας ἀδιέξοδος δρόμος.

Θέλω νά ἀπαντήσω σέ ἕνα τελευταῖο ἐρώτημα. Δέν ὑπάρχουν παιδιά πού ἀπό τήν γέννηση τους ἔχουν κάποια γενετική ἀνωμαλία. Ναί ὑπάρχουν, ὅπως ὑπάρχουν καί ἄλλα παιδιά μέ ποικίλες ἄλλες δυσκολίες, παιδιά μέ διάφορα σύνδρομα. Τί κάνουμε μέ αὐτά;Τά ἀγαπᾶμε, τά φροντίζουμε, ἀλλά εὐχόμαστε νά εἶναι ὅλο καί λιγότερα τέτοια παιδιά. Στίς περισσότερες περιπτώσεις ἐπάνω στό θέμα μας οἱ περισσότεροι δέν γεννιῶνται ἔτσι, ἀλλά διαμορφώνονται μέσα ἀπό ποικίλες συνθῆκες. Ὅλοι αὐτοί μποροῦν νά βροῦν τό δρόμο τους. Ἐμεῖς, σάν ποιμένες τῆς Ἐκκλησίες ἔχουμε δεχθεῖ τήν ἐξομολόγηση ἑκατοντάδων καί χιλιάδων ἀνθρώπων. Ξέρουμε λοιπόν τήν ἀνθρώπινη ζωή, γνωρίζουμε τά ἀνθρώπινα πάθη καί τήν τυραννία πού ἀσκοῦν στόν ἄνθρωπο. Ξέρουμε λοιπόν τί λέμε καί σᾶς μιλᾶμε μέ ἀγάπη καί εὐθύνη καί μέ ἀπέραντο σεβασμό στήν δική σας ἐλευθερία καί στήν δική σας εὐθύνη. Θέλω ἐπίσης νά ξέρετε ὅτι μέ ἰδιαίτερη χαρά θά δεχόμουν ὁποιονδήποτε θέλει νά μιλήσουμε εἴτε μεμονωμένα εἴτε μέ κάποια παρέα. Στήν ζωή παιδιά μου θά περπατήσετε μέ τά δικά σας πόδια, μέ κανενός ἄλλου, γι’αὐτό ἡ εὐχή μου εἶναι νά ξέρετε πού πατᾶτε καί νά ἔχετε πάντα τήν εὐθύνη τῆς ζωῆς σας.

Μέ τίς καλύτερες εὐχές μου

ὁ Ἐπίσκοπος Σας