ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ

 

Ἀρ. Πρωτ. 482

Ἐν Σιατίστῃ τῇ 28ῃ Δεκεμβρίου 2016

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ

 

Πρός

τόν Ἱερό Κλῆρο καί εὐσεβῆ Λαό

τῆς Μητροπόλεως μας

 

Ἀγαπητοί Ἀδελφοί

 

            Μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἕνας καινούριος χρόνος ξεκίνησε καί πάλι. Ἕνας φαινομενικά καινούριος χρόνος μέσα στήν ἀέναη ροή τοῦ χρόνου. Ἕνας νέος ἐνιαυτός τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου. Δηλαδή μιά ἀκόμη χρονική περίοδος τήν ὁποία ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ χαρίζει σέ ὅλους μας.

            Μέσα στή ροή τοῦ χρόνου κάποια στιγμή μπήκαμε καί ἐμεῖς μέ τήν γέννηση μας καί κάποια στιγμή ἐνῶ ὁ χρόνος θά κυλᾶ θά βγοῦμε ἀπό τόν χρόνο μέ τό θάνατο μας. Αὐτό σημαίνει ὅτι οὔτε ὁ χρόνος μᾶς ἀνήκει. Περαστικοί ἐπισκέπτες εἴμαστε μέσα στόν χρόνο καί μέσα στόν χῶρο τοῦ παρόντος κόσμου. Κάποτε καί ὁ χῶρος καί ὁ χρόνος   θά τελειώσουν.

            Ποιό ὅμως εἶναι τό νόημα τοῦ χρόνου. Γιατί ἐρχόμαστε καί ποῦ πηγαίνουμε. Εἶναι ἐρωτήματα πού αἰώνια ἀπασχολοῦν τόν ἄνθρωπο. Ἄν ἤλθαμε γιά νά φύγουμε καί μάλιστα κάποια στιγμή πού δέν ξέρουμε, τότε γιατί ἤλθαμε; Ποιό τελικά εἶναι τό νόημα τῆς ζωῆς μας;

            Σέ αὐτά τά ἐρωτήματα ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἀπαντᾶ μέ λόγο καθαρό. Κατ’ἀρχήν τό γεγονός ὅτι ὁ ἄχρονος μπῆκε στόν χρόνο τό δικό μας δείχνει ὅτι ὁ χρόνος ἀπέκτησε ἀξία καί νόημα. Τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός κατέβηκε στόν θάνατό μας φανερώνει ποιό εἶναι αὐτό τό νόημα. Ἀνθρώπινα γνωρίζουμε ὅτι ὑπάρχει μιά ἀρχή, ἡ γέννηση μας, καί ἕνα τέλος ὁ θάνατος μας.

            Αὐτός ὅμως πού μπῆκε στό χρόνο μας, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός μπῆκε πρῶτον γιά νά ἀλλάξει τή ροή τοῦ χρόνου καί νά τόν ὁδηγήσει ἀπό τό θάνατο στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί δεύτερον νά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο στήν κοινωνία μέ τόν Τριαδικό Θεό, στήν Βασιλεία Του.

            Τό νόημα τοῦ χρόνου εἶναι νά τόν μετατρέψουμε σέ καιρό σωτηρίας. Σωτήρας μοναδικός ὁ Χριστός καί σωτηρία δική μας εἶναι ἡ ἕνωση μας μαζί Του. Στόχος μας δηλαδή εἶναι μέσα στό χρόνο πού ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ προσφέρει στόν καθένα μας νά γνωρίσουμε τόν Χριστό καί νά ἑνωθοῦμε μαζί Του. Τότε ὁ ἄνθρωπος δέν πεθαίνει,  ἀλλά μεταβαίνει ἀπό τό θάνατο στή ζωή

            Ὁ τρόπος τῆς Ζωῆς μέσα στόν χρόνο εἶναι νά ζοῦμε μέ ἀγάπη. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί ὁ ἄνθρωπος, ὁ κατ’εἰκόνα Θεοῦ δημιουργημένος καλεῖται νά εἶναι ἀγάπη. Ἀγάπη σημαίνει ζωή, σημαίνει φανέρωση τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ μέσα στόν κόσμο. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἀγαπᾶ εἶναι ἕνας ἀποτυχημένος ἄνθρωπος.

            Ὁ χρόνος ἐπίσης εἶναι ἕνα ἀγωνιστικό στάδιο. Στό χρόνο πού ζεῖς θά παλέψεις ὄχι γιά νά ἐπιβιώσεις, ἀλλά νά θεωθεῖς. Θά παλέψεις μέ τα πάθη σου, μέ τόν ἐγωἱσμό σου προκειμένου νά γίνεις ὡραῖος ἄνθρωπος. Προκειμένου νά φθάσεις ἀπό τό κατ’εἰκόνα στό καθ’ὁμοίωσιν.

            Ὅλα αὐτά μᾶς τά διδάσκει μέ τήν παρουσία του στήν ἀρχή τῆς κάθε νέας χρονιᾶς ὁ Μεγάλος Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὁ Ἅγιος Βασίλειος. Ὁ Ἅγιος Βασίλειος, ἄνθρωπος μέ ἱκανότητες, μέ γνώση καί σοφία μεγάλη, πού εἶχε σπουδάσει ἕξ ἐπιστῆμες καί τήν κάθε μιά τήν γνώριζε καλλίτερα ἀπό αὐτούς πού εἶχαν σπουδάσει μόνο τή μία, διερωτήθηκε καί αὐτός γιά τό νόημα τοῦ χρόνου καί τῆς ζωῆς καί κατενόησε ὅτι ἄν ὁ θάνατος εἶναι τό τέλος τῆς ζωῆς καί ὁ ἀφανισμός τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης τότε ἡ ζωή δέν ἔχει νόημα. Ἡ εἰσοδος τοῦ Θεοῦ μέσα στό χρόνο τοῦ ἀνθρώπου τόν συγκλονίζει. Κατανοεῖ ὅτι αὐτή ἡ εἰσοδος τοῦ Χριστοῦ μέσα στόν χρόνο καταξιώνει καί νοηματίζει καί τή δική του ζωή. Ἑνώνεται μέ τόν Χριστό μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα, γίνεται λειτουργός τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ μέσα στήν Ἐκκλησία Του καί χρησιμοποιεῖ ὅλα τά χαρίσματα πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός καί ὅλες τίς γνώσεις καί τίς ἱκανότητες του γιά νά κάνει ἀποτελεσματική τήν ἀγάπη του πρός τόν Χριστό καί τούς ἀδελφούς του. Ἡ Βασιλειάδα, ἡ πόλη τῆς ἀγάπης, καλύπτει ὅλες τίς ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων. Τόν πόνο, τήν φτώχια, τά γηρατειά, τήν ἀρρώστια, τήν φιλοξενία μέ πρῶτο ὑπηρέτη τῶν ἀναγκεμένων ἀνθρώπων τόν Ἅγιο Βασίλειο, ὁ ὁποῖος περιποιεῖται προσωπικά τούς λεπρούς καί στό τέλος ἀσπάζεται τίς πληγές τους. Ὁ Ἅγιος Βασίλειος τῆς Ἐκκλησίας δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τόν στρουμπουλό Ἅγιο=Βασίλη τῆς καταναλωτικῆς ἀγορᾶς. Ὑπῆρξε ἀσκητικότατος, καθαρώτατος, ταπεινός καί τήν ἴδια στιγμή διδάσκαλος Οἰκουμενικός τῆς Ἐκκλησίας καί εἶναι σημαντικό τά παιδιά μας πρέπει νά μάθουν ποιός εἶναι ὁ πραγματικός Ἅγιος Βασίλειος καί νά γίνει πηγή ἔμπνευσης τους. Ἕνας ἐξαιρετικά μορφωμένος ἄνθρωπος πού χρησιμοποιεῖ τή γνώση γιά νά κάνει τό καλό. Ἕνας μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἴδια στιγμή ταπεινός διάκονος τῶν ἀνθρώπων.

 

            Ἄν σκεφθοῦμε καλά θά διαπιστώσουμε ὅτι ὁ χρόνος εἶναι ζευγμένος μέ τόν θάνατο. Κάθε νέος χρόνος φέρνει πιό κοντά μας ἕνα τέλος. Αὐτό δέν μποροῦμε  νά τό ἀλλάξουμε. Αὐτό πού μποροῦμε νά κάνουμε εἶναι νά γεμίσουμε τό χρόνο τῆς ζωῆς μας μέ ἀγάπη γιά νά κάνουμε τό τέλος μιά νέα ἀρχή. Βασική προϋπόθεση στό χρόνο τῆς ζωῆς μας νά βάλλουμε τόν Χριστό καί τότε θά ἀρχίσουμε νά περπατᾶμε στό δρόμο τῆς Βασιλείας Του καί νά χαιρόμαστε μαζί μέ τόν Ἅγιο Βασίλειο καί ὅλους τούς Ἁγίους μας.

Εὐχόμενος ἐν ἀγάπῃ πρός πάντας διά τήν ἀνατολήν τοῦ νέου ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου

Ὁ Ἐπίσκοπος Σας

ΠΆΥΛΟς.