ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
'Θεραπεύοντας τον φόβο'' Άγιος Λουκάς ο Ιατρός Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως - Κριμαίας (ταινία)
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ 'Θεραπεύοντας τον φόβο'' Άγιος Λουκάς ο Ιατρός Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως - Κριμαίας Νέα ταινία ἐμπνευσμένη ἀπὸ τὴν ζωὴ τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ ἐπισκόπου Συμφερουπόλεως ἒγινε στην Οὐκρανία. Ἀνάλογης ποιότητας μὲ τὴν συγκλονιστικὴ ρώσικη ταινία «Τὸ Νησί», ἡ ὁποία ἀπέσπασε πολλὰ κινημοταγραφικὰ βραβεῖα, ἡ καινούρια ταινία ἀφιερωμένη στὸν βίο τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ καταγομένου ἀπὸ τὸ Κέρτς τῆς χερσονήσου τῆς Κριμαίας. Στὴν οὐσία πρόκειται γιὰ μία κινημοτογραφικὴ βιογραφία τοῦ ἐπισκόπου ποὺ ἔζησε μέσα σὲ ἕνα καθεστὼς ἐχθρικὸ πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ τὴν ἐλευθερία καὶ ἀντιστάθηκε ἀπέναντι στὸ κομμουνιστικὸ κόμμα, τοὺς καταδότες, τὴν ἀστυνομία, ἀκόμα καὶ τὸν ἴδιο τὸν Στάλιν μὲ ἀποτέλεσμα τὴν δίωξη, φυλάκιση καὶ ἐξορία του. Ἔζησε καὶ πάλεψε σὰν οἰκογενειάρχης, ἰατρὸς καὶ ἀργότερα ἀρχιερέας, δύο παγκοσμίους πολέμους καὶ δεκάδες κινήματα καὶ ἐπαναστάσεις. Ἡ ταινία ξεκινᾶ τὴν ἀφήγηση ἀπὸ τὸ 1917, ὅταν ὁ νεαρὸς ἰατρὸς Βάλεντιν Γιασενέτσκι (τὸ κατὰ κόσμον ὄνομα τοῦ Ἁγίου) μαζὶ μὲ τὴν γυναίκα καὶ τὰ τέσσερα παιδιὰ τους μετακομίζουν στὴν Τασκένδη λόγω τοῦ ἐμφυλίου πολέμου. Ἐκεῖ ἔγινε ἀρχίατρος στὸ τοπικὸ νοσοκομεῖο χειρουργώντας ἀδιάκοπα ἑκατοντάδες ἀσθενεῖς ποὺ ἔφθαναν στὸ νοσοκομεῖο τραυματισμένοι ἀπὸ τὸν πόλεμο. Σὲ ἡλικία 38 ἐτῶν χάνει τὴν σύζυγό του ἀπὸ φυματίωση. Τὸ 1921 χειροτονεῖται ἱερέας καὶ ἀργότερα (1923) ἐπίσκοπος Τασκένδης. Ἀπὸ τότε συνδύαζε τὰ ποιμαντικὰ καὶ ἐπαγγελματικά του καθήκοντα καθὼς παρέμεινε ἀρχίατρος τοῦ νοσοκομείου τῆς Τασκένδης ἐνῶ ταυτοχρόνως παρέδιδε μαθήματα στὴν Ἰατρικὴ σχολὴ πάντα φορώντας τὸ ράσο καὶ τὸν Σταυρό του! Γιατρεύοντας λοιπὸν τὶς ψυχὲς καὶ τὰ σώματα τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ πέρασε τὸ ὑπόλοιπό τῆς ζωῆς του διωκόμενος ἀσταμάτητα γιὰ τὴν ἀκλόνητη πίστη του μὲ ἀποτέλεσμα τὸν κλονισμὸ τῆς ὑγείας του καὶ τὸν θάνατό του τὸ 1961.
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ (παιδικό) Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ (μεταγλωττισμένο)
Η Πίστη του Στέφανου - Μια ταινία για παιδιά
Απόστολος Παύλος (παιδικό)
Άγιος Παΐσιος - Ρωσική Ταινία
Το Θαύμα - Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στη Σαμάρα το 1956. Στη διάρκεια των διακοπών, μια κοπέλα παίρνει από τον τοίχο την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Νικολάου και αρχίζει να χορεύει μαζί της, αλλά ξαφνικά παγώνει στη θέση της. Η κατάστασή της θα κρατήσει πολλούς μήνες. Οι κάτοικοι της μικρής πόλης είναι τρομοκρατημένοι από αυτό το εξαιρετικό γεγονός, το οποίο εξελίσσεται σε ένα θαύμα.
Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης (παιδικό)
Ο Ιερέας (ρωσική ταινία ΠΟΠ)
Το νησί - Ρώσικη ταινία HD
8 ΤΟ ΠΗΓΑΔΑΚΙ (Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές)
ΤΟ ΠΗΓΑΔΑΚΙ Από την σειρά ταινιών "Ψυχοφελείς ιστορίες και παραβολές", Λευκορωσικής παραγωγής, η τέταρτη ταινία (υπολοίπεται η παρουσίαση της τρίτης) αποτελεί ακόμα μία τριλογία. "Το πηγαδάκι" αποτελεί το δεύτερο τμήμα της. Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Μετάφραση από τα ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο. Προσαρμογή και επιμέλεια Pankrestos.
Μέγας Βασίλειος- Τὸ λιοντάρι τοῦ Χριστοῦ Μέγας Βασίλειος-
Τὸ λιοντάρι τοῦ Χριστοῦ Ἕνα ντοκιμαντὲρ γιὰ τὴ ζωή, τὶς ἰδέες καὶ τὸ κοινωνικὸ ἔργο τοῦ Μ. Βασιλείου, τὰ γυρίσματα τοῦ ὁποίου ἔγιναν στὴν Ἑλλάδα, τὴν Τουρκία, τὴν Ἰταλία καὶ τὴ Συρία. Ὁ Βασίλειος γεννήθηκε τὸ 330μ.Χ στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Σπούδασε φιλοσοφία, ἰατρική, μαθηματικὰ καὶ ρητορικὴ στὴν Ἀθήνα. Πολέμησε τὶς αἱρέσεις καὶ ἀντιτάχθηκε στὶς αὐθαιρεσίες τῆς ἐξουσίας. Τὸ 367-368 ἔπληξε τὴν περιοχὴ τῆς Καισάρειας λιμός. Ὁ Βασίλειος πούλησε τὴν τεράστια οἰκογενειακή του περιουσία, στηλίτευε τοὺς μαυραγορίτες, ὀργάνωνε λαϊκὰ συσσίτια καὶ μερίμνησε γιὰ τὰ παιδιὰ ὄχι μόνο των χριστιανῶν ἀλλὰ καὶ τῶν ἑβραίων καὶ τῶν εἰδωλολατρῶν, χωρὶς καμία διάκριση. Ὅταν ἔγινε ἀρχιεπίσκοπος τὸ 370, ἔχτισε τὴ Βασιλειάδα, ἕνα συγκρότημα ἀπὸ νοσοκομεῖα, γηροκομεῖα, λεπροκομεῖα, ὀρφανοτροφεῖα καὶ σχολεῖο γιὰ τὴν ἐπαγγελματικὴ κατάρτιση ὅσων ἤθελαν νὰ μάθουν μιὰ τέχνη. Ἡ Βασιλειάδα εἶναι τὸ πρῶτο γνωστὸ στὴν ἱστορία κοινωνικὸ ἵδρυμα, μιὰ ὁλόκληρη πολιτεία ποὺ φιλοξενοῦσε 30.000 ἀνθρώπους. Ὁ Βασίλειος διακήρυττε ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη ἀπὸ μόνη της δὲν ἀποτελεῖ ἀπάντηση στὴ φτώχεια, ἀντίθετα μόνη ἀπάντηση εἶναι ἡ ἐργασία καὶ ἡ δίκαιη κατανομὴ τῶν ἀγαθῶν: «Ἐσὺ δὲν εἶσαι πλεονέκτης; Δὲν εἶσαι ἅρπαγας; Δὲν κρατᾶς γιὰ τὸν ἑαυτό σου ὅσα σου δόθηκαν γιὰ νὰ τὰ διαχειρισθεῖς πρὸς ὄφελος ὅλων; Αὐτὸς ποῦ γδύνει τὸν ντυμένο θὰ ὀνομαστεῖ λωποδύτης, ἀλλὰ αὐτὸς ποῦ δὲν ντύνει τὸν γυμνὸ μήπως δὲν ἀξίζει αὐτὴ τὴν ὀνομασία; Τὸ ψωμὶ ποὺ ἀποθηκεύεις εἶναι τοῦ πεινασμένου, τὰ ροῦχα ποὺ συσσωρεύεις εἶναι τοῦ γυμνοῦ, τὰ παπούτσια ποὺ τὰ ‘χεῖς καὶ σαπίζουν εἶναι τοῦ ξυπόλυτου, τὰ λεφτὰ ποὺ θάβεις γιὰ νὰ μὴ στὰ κλέψουν εἶναι τοῦ φτωχοῦ. Εἶναι τόσοι αὐτοὶ ποὺ ἀδικεῖς ὅσοι αὐτοὶ ποὺ θὰ μποροῦσες νὰ βοηθήσεις.» «Τελειότατη κοινωνία ὀνομάζω αὐτήν, ὅπου ἔχει καταργηθεῖ ἡ ἰδιοκτησία, ἔχουν ἐκλείψει οἱ προσωπικὲς διαφορὲς καὶ ἔχουν ἐξαφανιστεῖ οἱ ἔριδες καὶ οἱ φιλονικίες. Εἶναι ἡ κοινωνία ὅπου ὅλα εἶναι κοινά. Οἱ πολλοὶ εἶναι ἕνας καὶ αὐτὸς ὁ ἕνας δὲν ὑπάρχει μόνος του, ἀλλὰ ζεῖ μέσα στοὺς πολλούς.»